The Big Five Bingo
Afrika; een continent dat (zelfs) voor ons redelijk onbekend is. Er bestaan gigantisch veel vooroordelen maar geloof ons, die verdwijnen als sneeuw voor de zon *die zien ze hier ook niet
snel maar goed* als je op welke manier dan ook een Afrikaans land binnenkomt. Wij reizen ook dit jaar weer een dikke vijf weken rond door een aantal landen. Te beginnen met Botswana, Zimbabwe,
Zambia en Malawi. Op zoek naar de Big Five… Bumpy Botswana
Wanneer we aankomen in Johannesburg worden we voor de verandering eens opgehaald en naar Drifters gebracht waar we onze groep voor de komende 2,5 week ontmoeten. Het is een geweldig gezellige groep
met Denen, Noren, Brazilianen, Duitsers, Belgen en een Zwitser en dat onder leiding van de knettergekke ‘jiboo’ Louis oftewel Kudu. We settelen ons in de truck en meteen gaan we op weg naar de
grens met Botswana. Onze ledematen zijn compleet door elkaar geschud want de wegen zijn verre van vlak en goed. Ook de afstanden hier zijn enorm en de eerste dag leggen we meer dan 950 kilometer af
voordat we in centraal Botswana aankomen waar we de eerste nacht kamperen in de middle of nowhere. Voordat we daar aankomen zien we midden in het donker nog een aantal olifanten over de weg rennen
en dan besef je dat het avontuur begonnen is en daarmee ook de Big Five Bingo. Nummer 1: de olifant, CHECK!
We hebben de vaart er goed in want binnen 2 dagen rijden we het volgende land van de trip binnen: Zimbabwe. De mensen in beide landen zijn zo ontzettend vriendelijk en daar waar we in het begin geen idee hadden wat we konden verwachten moeten we nu al zeggen: we zijn verliefd op Afrika. Een aantal stempels en visa later arriveren we bij de Victoria Falls op de grens van Zimbabwe en Zambia. Deze keer geen tent maar lekker in een lodge de komende dagen. De volgende dag besluiten we samen naar de Big Tree te wandelen; een Baobab-boom van meer dan 1500 jaar oud. Alleen; die boom ligt midden in het nationaal park. Op zich geen probleem behalve dat de dieren in Afrika écht in het wild lopen. We krijgen de nodige instructies mee dat wanneer we een olifant in het wild tegenkomen we langzaam achteruit weg moeten lopen… Oeps, willen we dit nog wel? In het begin onzeker maar later wat geruster wandelen we een dik uur door het park. Olifanten zien we niet maar wel schieten de springbokken, impala’s en baboons (bavianen) de weg over. Het grappige in Victoria Falls is dat het ten strengste verboden is om na 5 uur nog lopend de straat op te gaan. Niet omdat het dorpje crimineel is maar omdat de olifanten en buffels dan de straat op gaan om eten te zoeken! Je ziet ook verschillende hekken doorgebroken bij huizen en dan weet je één ding; in de tuin stond een prima boom die als voer voor de olifant diende. Daarom is Afrika zo leuk!! Na onze billenknijpende wandeling lopen we door naar hetgeen waarvoor we naar Victoria Falls gekomen waren; juist ja, de watervallen. Wat een hoogte en wat een geweld. Het zijn de hoogste watervallen ter wereld en er komen ook hier weer zwembaden tegelijk naar beneden. Ze noemen deze watervallen ‘the smoke that thunders’ omdat hier het gebulder zo overweldigend is maar daarnaast stijgt er van de watervallen een enorme wolk aan stoom op die zelfs op 48 kilometer afstand nog te zien is. Trashing the camp
In razend tempo zitten we in het volgende land, Zambia; een land dat voor ons een highlight wordt tot nu toe maar ook een land dat één van de armste ter wereld is. Meiden krijgen gemiddeld op hun 15e een kind, 69% van de Zambianen leeft van minder dan $1 per dag en het gros van de kinderen gaat niet naar school. Het laat je even stilstaan bij wat je in Nederland hebt en we zeggen tig keer dat we hier zo’n goed werk zouden kunnen verrichten. Thuis maar eens zien hoe we dit in gaan vullen…. Eerst onze highlights en die bestaan uit drie dagen kanoën over de ‘mighty Zambezi’. We hebben onze boot volgeladen met tenten, potten, pannen en eten als we de Zambezi op peddelen. Links en rechts passeren de nijlpaarden en krokodillen ons! Je hand in het water steken is aangeven dat je levensmoe bent en we krijgen de nodige instructies wat te doen als we in het water vallen. Een beetje onwennig in het begin dus. Twee nachten kamperen we in de middle of nowhere *dat is al snel in Afrika* en één nacht doen we dat op Elephant Bone Island; een eiland dat bewoond wordt door olifanten die ’s nachts doodleuk door je kamp heen kunnen wandelen. De naam komt van het gegeven dat wanneer een olifant sterft en er weken of maanden later een groep olifanten bij de overblijfselen aankomt zij knielen, de botten aanraken en dan weer verder gaan. Olifanten geven elkaar op die manier een eerbetoon. Mooi wereldje die dierenwereld. De andere highlight is in South Luangwa NP, het grootste wildlife park van Afrika. Hier maken we drie gamedrives in een open truck waarbij we twee nachtdrives maken. Die nachtdrives geven namelijk de meeste kans op het spotten van dieren die alleen ’s nachts actief zijn. En op onze eerste nightdrive is het meteen raak; nummer 3 van de bingo, het luipaard.. CHECK! Wat een beesten! Op nog geen meter afstand lopen ze langs onze jeep en dat geeft best wel een vet gevoel als je weet dat dit één van de snelste en gevaarlijkste beesten zijn. Tijdens deze drie safari’s zien we naast de luipaarden ook weer de olifanten, nijlpaarden, zebra’s, giraffen, buffels, water- en bushbokken en de lelijke hyena’s voorbij wandelen. Het is onbeschrijfelijk gaaf om te zien hoe de dieren in hun eigen habitat te werk gaan. We zien nijlpaarden ruziën met elkaar, een olifant een boom omver duwen en de baboons en impala’s gezellig naast elkaar grazen. De nachten zijn hier al even spectaculair omdat we midden in het park slapen en de leeuwen (die we helaas zelf nog niet gezien hebben), olifanten en nijlpaarden gewoon doodleuk rondom je tent banjeren ’s nachts. Naar de wc gaan wordt op die manier soms een onmogelijke opgave…Malawi is het laatste land dat we aandoen voor dit reisverhaal en hier even geen dieren maar een village tour en het beklimmen van een berg. We hebben een indruk gekregen van het dagelijks leven van de Malawiërs en hebben gezien hoe ze leven, werken en wonen. De kinderen *gemiddeld 5 per gezin* lopen de hele dag op straat rond te zwerven en hier gaat echt het recht van de sterkste op. Schrijnend om te zien hoe uitzichtloos hun situaties soms is maar aan de andere kant zijn ze dolgelukkig met een ballon, toeter of gewoon jouw hand die ze een half uur vast mogen pakken. Toch tovert elk kind keer op keer een lach op zijn of haar gezicht en dat maakt Afrika, ondanks al haar moeilijkheden, zo’n ontzettend gastvrij continent. Hoe gastvrij Mozambique en Zuid-Afrika zijn gaan we de komende drie weken bekijken. Nu eerst een caipirinha op het strand aan de Indische Oceaan in Vilankulos, Mozambique. CHAUCHAU!
* Klik hier voor de foto’s van Botswana, hier voor die van Zimbabwe, dit is de link voor Zambia en ten slotte zijn dit de foto’s van Malawi…
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}